انگل شناسی، علم پرداختن به موجودات زنده‌ای است که برای بدست آوردن غذا، بطور موقت و یا دائم در سطح خارجی یا داخل بدن موجودات زنده دیگر زندگی می‌کنند. این علم همچنین به رابطه این موجودات به میزبانان خود می‌پردازد. پنج بیماری از شش بیماری گزارش شده توسط سازمان جهانی بهداشت در سالهای اخیر در دسته بیماری های انگلی قرار دارد که عبارتند از: شیستوزومیازیس، مالاریا، فیلاریازیس، تریپانوزو میازیس آفریقایی و لیشمانیازیس. لذا علم انگل شناسی پزشکی در بین شاخه‌های علوم پزشکی و دانشمندان علوم پزشکی اهمیت زیادی پیدا کرده است. انگل شناسی از نظر رشد و توسعه علوم بویژه کاربردهای طبی، دامپزشکی، کشاورزی و صنایع غذایی اهمیت زیادی دارد. پارازیتیسم عبارتست از نوعی زندگی اجباری دو موجود با هم که انگل کوچکتر است و از جنبه متابولیکی با میزبان رابطه دارد. این ارتباط ممکن است دائمی باشد. مثلا کرمهای پهن نواری که در روده پستانداران دیده می‌شوند. یا ممکن است موقتی باشد، مانند: پشه‌ها، ککها یا کنه‌های خونخوار. گفته می‌شود که پارازیتیسم یک رابطه اجباری است، زیرا انگل بطور معمول نمی‌تواند بدون ارتباط و تماس با میزبان خود باقی بماند. انگلهای خونخوار مانند کنه‌ها ، ککها و پشه‌ها از نمونه‌های اولیه خونخواری مستقیم از میزبان هستند. چون ارتباط بین انگل و میزبانش عموما” شامل تماس میزبان با مواد آنتی ژنی انگل است، خواه ناخواه این مولکولها با بدنه انگل (آنتی ژنهای سوماتیک) یا ترشحات و یا مواد دفعی انگل (آنتی ژنهای متابولیک) مقایسه می‌شوند. آنتی بادیها معمولاً توسط میزبان در واکنش به انگل تولید می‌شوند.