بیماری لپتوسپیروز (Leptospirosis) یا تب شالیزار یک نوع عفونت باکتریایی از خانواده اسپیروکت هایی به نام لپتوسپیرا است. آنها اسپیروکت‌های گرم منفی هوازی هستند که 6 تا 12 میکرومتر طول و 1/0 میکرومتر قطر دارند و در دو انتها دارای قلاب‌ بوده و یک فیلامانت محوری دارند. این باکتری را به آسانی بوسیله حرکت چرخشی یا مارپیچی‌اش و قلاب مشخصی که در یک یا هر دو انتهای آن است می‌توان تشخیص داد. باکتری‌های لپتوسپیرا بدلیل حرکات شدید و ضخامت کم قادرند از صافی‌های با اندازه 22/0 تا 45/0 میکرومتر که اغلب باکتریها از آنها رد نمی‌شوند، رد شوند.

جنس لپتوسپیرا شامل دو گونه است: 1) لپتوسپیرای بیماریزا به نام اینتروگانس (Leptospira interrogans)، 2) لپتوسپیرای غیربیماری‌زا به نام بیفلکسا (Leptospira biflexa). گونه پاتوژنیک لپتوسپیرا اینتروگانس دارای سروگروپ یا سروواریته های (تیپهای سرولوژیک) متعددی می‌باشند (230 سروواریته). این سروواریته ها را براساس میزبانی که آلوده می‌کنند، تقسیم می‌نمایند. مثلاً میزبان سروواریته ایکتروهموراژیه (Icterohaemorrhagiae) رات‌ها هستند، درحالی‌که میزبان سروواریته پومونا (Pomona) و کانیکولا (Canicola) به ترتیب خوک‌‌ و سگ­ها هستند. بیماری از این میزبان‌ها به انسان منتقل می‌شود و حیوانات مخزن باکتری محسوب می‌شوند. از لحاظ شکل ظاهری گونه‌های بیماری‌زا و ساپروفیتهای (غیربیماری‌زا) لپتوسپیرا از یکدیگر قابل تفکیک نیستند و بهترین وسیله برای مشاهده این اجرام، استفاده از میکروسکوپ زمینه تاریک است.